Δεύτερη και φέτος η Ελλάδα με την κατάκτηση 402 «Γαλάζιων Σημαιών»

Τη δεύτερη θέση κατέλαβε και φέτος η Ελλάδα, ανάμεσα σε 49 χώρες του πλανήτη, μέσω του προγράμματος «Γαλάζιες Σημαίες» για την ποιότητα των υδάτων κολύμβησης.

Συγκεκριμένα, βραβεύτηκαν 393 ελληνικές ακτές και 9 ελληνικές μαρίνες, ενώ η Διεθνής Επιτροπή βράβευσε συνολικά 3.103 ακτές και 626 μαρίνες από ολόκληρο τον κόσμο.

Οι δήμοι της χώρας μας με τις περισσότερες «Γαλάζιες Σημαίες» για φέτος είναι της Κέρκυρας και του Αγ. Νικολάου Κρήτης, με 35 και 23 βραβευμένες ακτές αντίστοιχα.

Στους νομούς, «πρωταθλητές» είναι οι νομοί Λασιθίου, με 36 βραβευμένες ακτές, Κέρκυρας και Χαλκιδικής, με 35 η καθεμιά, και των Δωδεκανήσων με 25.

Η «Γαλάζια Σημαία» απονέμεται από το 1987 στις ακτές και στις μαρίνες που πληρούν ορισμένες αυστηρές προϋποθέσεις. Δεν αρκεί η εξαιρετική ποιότητα νερών κολύμβησης, αλλά πρέπει να τηρούνται και άλλα 32 κριτήρια, που αφορούν την καθαριότητα, την οργάνωση, την πληροφόρηση και ασφάλεια λουομένων και επισκεπτών, την προστασία του φυσικού πλούτου της ακτής και του παράκτιου χώρου και την περιβαλλοντική ευαισθητοποίηση.

88% αύξηση της αποψίλωσης στον Αμαζόνιο

Τα τελευταία χρόνια τα ποσοστά αποψίλωσης στον Αμαζόνιο της Βραζιλίας παρουσίαζαν σταθερή μείωση, φτάνοντας πέρυσι τα χαμηλότερα επίπεδα. 

Ωστόσο, η τάση ανατράπηκε και από τον Αύγουστο του 2012 μέχρι τον Απρίλιο του 2013 ο Αμαζόνιος έχασε έκταση 1.569 τετραγωνικών χιλιομέτρων, που αντιστοιχεί σε 300.000 ποδοσφαιρικά γήπεδα.

Αυτό προκύπτει από στοιχεία που έδωσε στη δημοσιότητα η υπηρεσία δασών της Βραζιλίας, «IMAZON», η οποία παρακολουθεί την αποψίλωση σε ζωντανό χρόνο, μέσω δορυφορικών εικόνων.

Ειδικότερα, με βάση τα στοιχεία ο ρυθμός αποψίλωσης αυξήθηκε κατά 88% συγκριτικά με την ίδια περίοδο πέρυσι, που είχαν χαθεί 833 τετραγωνικά χιλιόμετρα δασικής έκτασης.

Πρέπει να επισημανθεί ωστόσο ότι αν και τα ποσοστά αποψίλωσης φέτος αυξήθηκαν, και πάλι παραμένουν χαμηλά συγκριτικά με τη «μαύρη» χρονιά του 1995, που καταστράφηκαν πάνω από 25.000 τετραγωνικά χιλιόμετρα δάσους στη Βραζιλία.

Εξάλλου, εκτός από τη φετινή αύξηση οι ρυθμοί αποψίλωσης παρουσίαζαν σταθερή μείωση από το 2004, κάτι που οφείλεται στη λήψη μέτρων κατά της λαθροϋλοτομίας και της αποψίλωσης εκτάσεων στον Αμαζόνιο, αλλά και στην καλύτερη χρήση γης.

Ακόμα οι Αρχές δεν έχουν εξακριβώσει που οφείλεται αυτή η ξαφνική αύξηση των ρυθμών αποψίλωσης, ωστόσο πιθανή αιτία θεωρούνται οι τελευταίες μεταβολές στον δασικό κώδικα της Βραζιλίας, που καθορίζουν το ποσοστό δασικής έκτασης που πρέπει να διατηρείται σε καλλιέργειες και φάρμες.

Εκτός αυτού, η οικονομική κρίση φαίνεται πως οδήγησε σε νέα έξαρση της λαθροϋλοτομίας.
Πηγή: http://www.real.gr/...

Σήμα κινδύνου για το πόσιμο νερό του πλανήτη

Πεντακόσιοι επιστήμονες από όλο τον κόσμο, που παρακολούθησαν μια τετραήμερη συνάντηση στη Βόννη με θέμα «Το νερό στην Ανθρωπόκαινο», υπέγραψαν μια διακήρυξη με την οποία προειδοποιούν σε ανησυχητικούς τόνους ότι η πλειονότητα των κατοίκων της Γης θα αντιμετωπίσει σοβαρή έλλειψη νερού ήδη από το 2050 ή το πολύ μέσα στις δύο επόμενες γενιές λόγω αλόγιστης κατανάλωσης, ρύπανσης των υδάτων και κλιματικής αλλαγής.

Την πρωτοβουλία είχε η διεθνής ερευνητική κοινοπραξία Global Water System Project (GWSP), που συντονίζεται από το πανεπιστήμιο της Βόννης, η οποία προσπαθεί να κινητοποιήσει τις κυβερνήσεις στη λήψη των αναγκαίων μέτρων και πολιτικών. Η βασική ανησυχία είναι ότι κράτη και άνθρωποι τείνουν κακώς να βλέπουν το πόσιμο νερό ως συνεχώς ανανεούμενο και πρακτικά ως ανεξάντλητο, κάτι που είναι λάθος, καθώς η ανανέωση των υδάτινων αποθεμάτων γίνεται με πιο αργό ρυθμό από την κατανάλωσή τους, όπως μετέδωσε το Αθηναϊκό Πρακτορείο.

Υπολογίζεται ότι ήδη 4,5 δισεκατομμύρια άνθρωποι, δηλαδή σχεδόν τα δύο τρία της ανθρωπότητας, ζουν σε απόσταση 50 χλμ. από προβληματικές και ανεπαρκείς πηγές νερού, οι οποίες είτε ξεραίνονται, είτε ρυπαίνονται. Σε όλο και περισσότερες περιοχές, καθώς ο υδροφόρος ορίζοντας πέφτει συνεχώς από την υπεράντληση, το νερό γίνεται όλο και πιο αλμυρό λόγω διείσδυσης θαλάσσιων υδάτων.

Οι επιστήμονες αναφέρουν ότι, αν δεν γίνουν οι αναγκαίες μεταρρυθμίσεις και παρεμβάσεις, «στο σύντομο χρονικό διάστημα της μιας ή των δύο γενιών η πλειοψηφία των εννέα δισεκατομμυρίων (που εκτιμάται ότι θα είναι τότε ο πληθυσμός) ανθρώπων στη Γη θα ζουν με σοβαρές ελλείψεις γλυκού νερού, που συνιστά έναν απολύτως ουσιώδη φυσικό πόρο και για τον οποίο δεν υπάρχει κανένα υποκατάστατο. Αυτή η έλλειψη θα έχει αυτοεπιβληθεί από τους ίδιους τους ανθρώπους και είναι, όπως πιστεύουμε, κάτι που μπορεί να αποφευχθεί».

Οι ειδικοί σε υδρολογικά θέματα αναφέρουν πως, μετά από πολλά χρόνια παρατηρήσεων και επιστημονικών μελετών, έχουν πια διαπιστώσει ότι «τα συστήματα γλυκού νερού του πλανήτη βρίσκονται σε επισφαλή κατάσταση» λόγω της κακής διαχείρισης των υδάτινων αποθεμάτων, της υπερβολικής κατανάλωσης νερού και της κλιματικής αλλαγής. Το πόσιμο γλυκό νερό αποτελεί περίπου το 2,5% του συνολικού όγκου νερού στη Γη. Σήμερα περίπου το ένα τρίτο των επτά δισεκατομμυρίων κατοίκων του πλανήτη έχουν περιορισμένη πρόσβαση σε πόσιμο νερό.

Εκτιμάται ότι η Γη διαθέτει περίπου 35 εκατομμύρια κυβικά χιλιόμετρα γλυκού νερού, το 70% του οποίου βρίσκεται «κλειδωμένο» σε πάγους, περίπου το 30% του γλυκού νερού βρίσκεται στο υπέδαφος, ενώ μόλις το 0,3% βρίσκεται σε λίμνες και ποτάμια. Η Διακήρυξη, σύμφωνα με τις βρετανικές «Γκάρντιαν» και «Ιντιπέντεντ», επισημαίνει πως η συνεχής αύξηση στη χρήση νερού εξελίσσεται με επικίνδυνα μη βιώσιμο ρυθμό, όμως «η τρέχουσα επιστημονική γνώση δεν μπορεί να προβλέψει πώς ή πότε ακριβώς η ανθρωπότητα θα περάσει σε πλανητική κλίμακα το μη αναστρέψιμο κομβικό σημείο των ελλείψεων, πέρα από το οποίο θα πυροδοτηθούν καταστροφικές συνέπειες».

Οι ερευνητές καλούν να υπάρξει πλέον ένα «ενιαίο μέτωπο» και μια στρατηγική συμμαχία δημόσιου και ιδιωτικού τομέα, επιστημόνων και κοινού, ώστε να επιτευχθεί μια ευρεία συναίνεση για τη μελλοντική παγκόσμια «ατζέντα» σχετικά με το νερό. Η αναφορά του συνεδρίου στην «Ανθρωπόκαινο» παραπέμπει σε μια νέα γεωλογική εποχή, που χαρακτηρίζεται πλέον από την ολοένα πιο κυριαρχική -και επιζήμια- επίδραση της ανθρωπότητας πάνω στο γήινο περιβάλλον, με αποτέλεσμα την πλανητική μεταμόρφωση.

Ειδικότερα για το νερό, όπως επισημάνθηκε, μεταξύ άλλων, τα δύο τρίτα των δέλτα των μεγάλων ποταμών σταδιακά βυθίζονται και εξαφανίζονται (με ρυθμό έως τετραπλάσιο σε σχέση με την άνοδο της στάθμης των θαλασσών), ενώ αυξάνονται συνεχώς οι πλημμύρες των ποταμών που οφείλονται σε ανθρώπινες δραστηριότητες.

Εξάλλου, κατά τα τελευταία 130 χρόνια ένα μεγάλο φράγμα κτιζόταν κάθε μέρα κάπου στον πλανήτη, με αποτέλεσμα δεκάδες χιλιάδες πλέον φράγματα να διαστρεβλώνουν τις ροές των ποταμών και να καταστρέφουν τα οικοσυστήματα. Επίσης σταδιακά τα ποτάμια και οι υδροβιότοποι ξεραίνονται λόγω της υπεράντλησης των υδάτων για άρδευση των γεωργικών καλλιεργειών και άλλες παραγωγικές χρήσεις.

Οι μαζικές μεταναστεύσεις ανθρώπων από τις περιοχές που δεν έχουν πόσιμο νερό προς άλλες που έχουν περισσότερο, ήδη διαφαίνονται στον ορίζοντα. Τα ρεύματα των περιβαλλοντικών προσφύγων αναπόφευκτα θα τροφοδοτήσουν νέες πολιτικές, οικονομικές και κοινωνικές εντάσεις ή και πολέμους.

Η προσφορά των εθελοντών στη δασοπροστασία

Yπάρχουν πολλές περιοχές στην Αττική αλλά και στην υπόλοιπη Ελλάδα για να προσφέρουν οι πολίτες υπηρεσίες για τη πυροπροστασία. Το 38% του πυρήνα του Εθνικού Δρυμού της Πάρνηθας και μεγάλα τμήματα της Πεντέλης, του Υμηττού και του Ποικίλου όρους είναι καλυμμένα από δάση.
Υπολογίζεται ότι σε όλη την Ελλάδα, τουλάχιστον το 40% της ελληνικής έκτασης αποτελείται από δάση και δασικές εκτάσεις.

Εμείς οι απλοί πολίτες μπορούμε να λάβουμε μέρος στην πυροπροστασία των δασών, συμμετέχοντας σε εθελοντικές ομάδες δασοπροστασίας.

Οι εθελοντικές ομάδες οργανώνουν και καλύπτουν βάρδιες στα πυροφυλάκια σε Πάρνηθα, Πεντέλη, Υμηττό, Ποικίλο όρος όπως και σε πολλά άλλα βουνά της Αττικής.

Είναι χρέος και καθήκον μας να προστατεύσουμε το δάσος γιατί:

1.Δημιουργεί υγιεινές συνθήκες εργασίας και διαβίωσης .
2. Προσφέρει ευκαιρίες, δημιουργίας, άθλησης, ψυχαγωγίας.
3. Εμποδίζει τη δημιουργία χειμάρρων και πλημμύρων.
4. Βοηθά στη διατήρηση της βιολογικής ισορροπίας στη φύση.
5. Εξασφαλίζει κατάλληλες συνθήκες διατήρησης πλούσιας χλωρίδας και πανίδας.
6. Συμβάλλει στην οικονομική, κοινωνική και πολιτιστική ανάπτυξη.

Ποιες είναι οι επιπτώσεις από τις πυρκαγιές:

Υποβαθμίζεται γενικά το περιβάλλον και οι οικολογικές συνθήκες χειροτερεύουν
Δημιουργούνται χείμαρροι και ενισχύονται οι πλημμύρες.
Μειώνεται η δυνατότητα των εδαφών να συγκρατήσουν τα νερά των βροχών και να εμπλουτίσουν τα υπόγεια νερά, τις πηγές και τα ποτάμια, με αποτέλεσμα την λειψυδρία.
Στερούμαστε την πολύτιμη ξυλεία και τα άλλα δασικά προϊόντα για πολλά χρόνια, μέχρι να ξαναγίνει - αν ξαναγίνει - το δάσος όπως ήτανε προτού καεί.
Δημιουργούνται διάφορα προβλήματα κοινωνικά, υγείας, εργασίας, αναψυχής κλπ.
Επιβαρύνεται η οικονομία με τις τεράστιες δαπάνες κατάσβεσης και τις ανυπολόγιστες επίσης δαπάνες που απαιτούνται για την αποκατάσταση ζημιών.
Εμείς οι πολίτες μπορούμε να ενταχθούμε στις εθελοντικές ομάδες και να αφιερώσουμε λίγο από το χρόνο μας για την δασοπροστασία.

πηγη: skai.gr

Η πρώτη φωλιά καρέττα-καρέττα του 2013 στη Ζάκυνθο

Η πρώτη φωλιά της θαλάσσιας χελώνας Caretta caretta αποτελεί σπουδαίο γεγονός κάθε χρόνο επειδή δείχνει την «φιλοπατρία» των χελωνών προς τις περιοχές όπου γεννήθηκαν και οι ίδιες, προκειμένου να αναπαραχθούν και να δημιουργήσουν απογόνους. 
Η Ζάκυνθος αποτελεί το μεγαλύτερο βιότοπο αναπαραγωγής στη Μεσόγειο και συνήθως εκεί γίνεται και η πρώτη φωλιά στην Ελλάδα.
 Φέτος η πρώτη φωλιά στη Ζάκυνθο παρατηρήθηκε νωρίτερα από κάθε άλλη χρόνια. Πράγματι οι φύλακες του Εθνικού Θαλάσσιου Πάρκου διαπίστωσαν την ύπαρξη της πρώτης φωλιάς στην παραλία Γέρακας το πρωί της 11ης Μαΐου. Την επόμενη μέρα καταγράφηκαν και δύο έξοδοι χελωνών χωρίς φωλιά στην παραλία της νησίδας Μαραθονήσι.
Από εξέταση των στοιχείων που συλλέγει συστηματικά ο ΑΡΧΕΛΩΝ από το 1984 διαπιστώνεται ότι τόσο νωρίς δεν έχει ξαναγίνει φωλιά θαλάσσιας χελώνας. Αυτό ίσως να οφείλεται στην άνοδο της θερμοκρασίας της θάλασσας που παρατηρείται τα τελευταία χρόνια λόγω της κλιματικής αλλαγής.
Οι χελώνες Καρέττα έρχονται στη Ζάκυνθο από διάφορα μέρη της Μεσογείου. Δύο σημαντικοί βιότοποι διατροφής τους βρίσκονται στη βόρεια Αδριατική και στον Κόλπο Γκαμπές στην Τυνησία. Αυτό αρχικά τεκμηριώθηκε από αναφορές χελωνών που είχαν μαρκαριστεί από τον ΑΡΧΕΛΩΝ και μετέπειτα επιβεβαιώθηκε με τοποθέτηση σε χελώνες δορυφορικών πομπών.
Οι χελώνες συγκεντρώνονται από τον Μάρτιο – Απρίλιο στον Κόλπο του Λαγανά όπου ζευγαρώνουν και οι θηλυκές ετοιμάζονται για την ωοτοκία.
 Εκτός από τη Ζάκυνθο ο ΑΡΧΕΛΩΝ εργάζεται συστηματικά και σε άλλες περιοχές ωοτοκίας όπως στον Κυπαρισσιακό Κόλπο, που αποτελεί τη δεύτερη μεγαλύτερη περιοχή ωοτοκίας στη Μεσόγειο, το Λακωνικό Κόλπο, την Κορώνη και σε τρεις περιοχές στην Κρήτη (Ρέθυμνο, Χανιά, Κόλπος Μεσσαράς).
Συνολικά θα παρακολουθούνται καθημερινά μέχρι τα τέλη Οκτωβρίου, περίπου 75 χιλιόμετρα παραλίας, όπου αναμένεται να καταγραφούν και να προστατευτούν περίπου 2500 φωλιές. Τα προγράμματα του ΑΡΧΕΛΩΝ πραγματοποιούνται με τη συμμετοχή τουλάχιστον 450 ερευνητών από πολλές χώρες που εθελοντικά προσφέρουν το πολύτιμο έργο τους. Τα προγράμματα αυτά πέραν από το ότι διασφαλίζουν την ενεργό προστασία ενός απειλούμενου είδους, αποτελούν και συμβολή της χώρας μας στη διεθνή προσπάθεια για την προστασία της παγκόσμιας φυσικής κληρονομιάς. http://www.real.gr/